Stale stopowe
Encyklopedia PWN
cięcie materiałów (gł. metali i stopów) polegające na ich miejscowym utlenieniu lub wytopieniu w wysokiej temperaturze;
element strukturalny wykonany z materiału tkankowego (auto-, homo-, heterogenicznego) lub biomateriału (metal, ceramika, tworzywo węglowe, tworzywo sztuczne) umieszczony w organizmie w celu uzupełnienia lub zastąpienia tkanek narządu (albo jego części) lub spełniania (wspomagania) ich funkcji, także urządzenie zastępcze umieszczane wewnątrz ciała (np. serce sztuczne, defibrylator, rozrusznik serca, układ hydrauliczny z zastawką do drenowania płynu mózgowo-rdzeniowego w wodogłowiu).
węglik żelaza Fe3C, składnik strukturalny wielu stopów żelaza;
Hadfield
ang. metalurg i przemysłowiec;
[hạ̈dfi:ld]
Sir Robert Abbott, baronet, ur. 29 XI 1858, Sheffield (hrab. Yorkshire), zm. 30 IX 1940, Londyn,
zdolność metali i stopów do przenoszenia krótko- lub długotrwałych obciążeń (stałych lub zmiennych) w wysokiej temperaturze, połączona z odpornością na wielokrotne zmiany temperatury i niekiedy z żaroodpornością,
stopy, których gł. składnikiem jest żelazo, a dodatkami stopowymi są różne pierwiastki metaliczne i niemetaliczne.
